تماشای شهابسنگ، دب اکبر، ستاره بادباکی و... تجربیاتی است که نوجوان چهاردهساله محله دانشجو نه بهواسطه تلسکوپ، بلکه با کوهنوردی و از بام قلههای ۵، ۴هزارمتری کسب کرده است. همایون عمادی کوچکترین عضو گروههای کوهنوردی است که با آنها صعود میکند و پابهپای حرفهایها تا بالای قلهها میرود. علمکوه، تفتان، شیرباد، فلسکه، اولنگ ازجمله قلههایی هستند که او فتح کرده است.
- کوهنوردی حرفهای را از چه زمانی شروع کردی؟
از بچگی همراه مادرم به کوه میرفتیم، اما از کلاس سوم که با گروههای کوهنوردی، به قله زو رفتیم، کمکم اصول کوهنوردی را یاد گرفتم.
- قلههای بلندی که اولینبار از آنها بالا رفتی، کدامها بودهاند؟
شیرباد که بام خراسان است، از قلههای بلندی است که اولینبار صعود به آن را تجربه کردم. بعد از آن از قله علمکوه و بهتازگی از قله تفتان بالا رفتم.
- دماوند چطور؟
سن صعود به دماوند، حداقل شانزدهسال است. همنوردهایم میگویند من بهراحتی میتوانم به دماوند صعود کنم. خودم هم تقریبا مطمئنم که میتوانم. فقط منتظرم که شانزدهسالم بشود.
- وقتی شبها در کوه هستی، چه احساسی داری؟
حس خیلی خوبی است. ستارهها از روی کوه زیبایی خاصی دارند که تا نبینید، درک نمیکنید. بالای علمکوه که بودم، شهابسنگها را میدیدم. دب اکبر و خیلی ستارههای دیگر را نیز همانجا دیدم. باورم نمیشد که با چشم خودم دارم اینها را میبینم.
- سفر را بیشتر دوست داری یا کوهنوردی را؟
قطعا کوه. اغلب سفرهای من برای کوهنوردی است. سفری را که در آن کوهنوردی نباشد، دوست ندارم. دلم میخواهد بامهای همه استانهای کشور را فتح کنم.
- تا حالا شده است از میانه راه خسته شوی و دیگر ادامه ندهی؟
نه، کسانی به قله میرسند که صبور باشند. قلههای بلند، سخت و خستهکننده است. ولی لذت فتح متعلقبه کسانی است که صبور باشند و این سختیها را تحمل کنند. وقتی هم به قله میرسی، چنان لذتی دارد که همه سختیها از تنت بیرون میرود و به فکر صعود قله بعدی میافتی.
- کسی هم در کوهپیمایی کمکت میکند؟
بله، در شیبهای تند همنوردهایم دستم را میگیرند. چون من کوچکترین عضو گروه هستم، حرفهایها خیلی تشویقم میکنند و هوایم را دارند.
* این گزارش پنجشنبه ۶ اردیبهشتماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۴۶ شهرآرامحله منطقه ۱۱ و ۱۲ چاپ شده است.